PvdA minister Ella Vogelaar (verantwoordelijk voor wonen, wijken en integratie) had van het weekend een interview met Trouw. Hierin zei ze dingen over de Islam die in politiek correct Nederland simpelweg niet door de beugel kunnen. Ze zei namelijk het volgende: “ik wil moslims helpen zich hier thuis te voelen. Islam en moslims moeten zich hier kunnen wortelen, omdat moslims ook burgers zijn van dit land.” Dat kan natuurlijk helemaal niet, laat staan dat een minister mag zeggen dat er op termijn wel eens sprake kon zijn van een “Joods-Christelijk-Islamitische traditie” in Nederland of dat de overheid “steun, óók financiële” zou kunnen geven aan religieuze instellingen van nieuwe Nederlanders. Het laatste is helemaal uit de boze.
Weet de minister dan niet dat integratie eenrichtingsverkeer is, waarbij de nieuwe Nederlander zich volledige moet conformeren aan wat we deze week denken dat het Nederlander zijn inhoudt? Dat het enige wat zij mogen meenemen van hun eigen cultuur hun voedsel is, mits natuurlijk aangepast aan de Nederlandse smaak en eetgewoontes?
Weet ze dan niet dat Moslims “onze kernwaarden” (Rutte) niet onderschrijven, zoals het homohuwelijk (net als CDA en ChristenUnie), het recht van vrouwen om “baas in eigen buik te zijn (net als CDA en ChristenUnie) of de gelijke positie van man en vrouw (net als CU en SGP)?
Alle sarcasme op een stokje, het bijna hysterische gebral waarmee deze nuchterer observaties van de minister werden ontvangen door de usual suspects toont aan hoe politiek correct het zogenaamde Islam-debat is geworden in Nederland. Gezond boerenverstand vertelt ons dat, met een slordig miljoen aanhangers in Nederland, de Islam niet echt snel uit ons straatbeeld zal verdwijnen en dus onvermijdelijk ons culturele en politieke aanzicht mede zal gaan bepalen.
Maar in de huidge politieke realiteit durft nog links nog rechts deze waarheid te verkondigen, laat staan er naar te handelen. In plaats daarvan wordt over de hele linie gehandeld alsof we al deze mensen kunnen dwingen hun eigen cultuur, hun eigen normen en waarden, hun eigen tradities en mas in te ruilen voor de Hollandse, waarbij wordt gedaan alsof de hollanders zelf het allemaal met elkaar eens zijn over wat nou precies onze cultuur, onze normen en waarden en onze tradities zijn. Dit is een waanbeeld en hoe sneller dit verdampt zodat we samen, met heldere blik, echt tot integratie kunnen overgaan, waarbij integratie weer tweerichtings- i.p.v. éénrichtingsverkeer wordt, hoe beter. Het alternatief is een geradicaliseerde, gespleten samenleving.