Het zat er al een tijdje aan te komen, met de almaar stijgende kosten van de “vredesmissie” in Afghanistan, maar vandaag kwam het nieuws dan eindelijk: defensie moet weer materiaal gaan verkopen:

Van de 88 Leopard-tanks worden er 28 verkocht.

Van de 36 pantserhouwitsers worden er 24 afgestoten.

De groep F-16-jachtvliegtuigen wordt fors ingekrompen. Van de 90 F-16’s blijven er 72 over. Het afstoten van de vliegtuigen wordt verdeeld over de vijf bestaande squadrons. Deze worden nu kleiner.

De permanente aanwezigheid van een marinierscompagnie op Aruba komt te vervallen. In plaats daarvan worden landmachtmilitairen op het eiland gestationeerd. Zij worden om de vier maanden afgelost. Dit scheelt huisvestingskosten.

De Koninklijke Marechaussee moet 70 functies schrappen.

De aanschaf van Tomahawk-kruisraketten wordt opgeschort, net als de aanschaf van de MALE UAV, een onbemand verkenningsvliegtuigje.

Dit alles komt dus omdat de uitgaven in Afghanistan fors boven de begroting zijn uitgekomen:

Oorspronkelijk werden de kosten van twee jaar Uruzgan begroot op 360 miljoen euro. De laatste ramingen gaan uit van een bedrag van ten minste 580 miljoen euro. De militairen verbruiken veel meer brandstof en munitie dan was voorzien. Het inhuren van (privaat) luchttransport kost handenvol geld. Om de veiligheid te kunnen waarborgen, moeten er veertienhonderd militairen naar Uruzgan, in plaats van de geplande duizend.

De enorme kosten van de missie hebben nu al gezorgd voor een financieel gat van een miljard euro in de Defensiebegroting (totaal: 7,9 miljard) in de komende jaren. Dat tekort moet op de één of andere manier worden aangevuld. In Uruzgan is bovendien gebleken dat er nog extra uitgaven moeten worden gedaan.

Als je tussen de regels doorleest, dan is deze nieuwe voorgestelde bezuinigingsronde niets meer dan een politiek pressiemiddel van de minister van defensie, Middelkoop, om de regering en kamer onder druk te zetten over een adequate financiéring van een eventuele verlenging van de missie. Gezien de verontwaardigde reacties van verschillende defensie woordvoerders lijkt die opzet te slagen; geen van de partijen die voor de vredesmissie zijn, zullen erg blij zijn met verdere bezuinigingen bij defensie.

Maar zelf denk ik, waarom doeken we niet de hele zooi op? Waar gebruiken we het leger nog voor, anders dan om in verre vreemde landen de wacht te houden? Voor zelfverdediging hebben we het echt niet meer nodig: de Duitsers zijn onze vrienden en ook de Russen zijn meer een bedreiging door hun vermogen de gaskraan dicht te draaien dan doordat ze ons zouden kunnen binnenvallen. Schaf het leger af, hevel die taken die we nog wel kunnen gebruiken over naar politie of andere instanties, gooi al dat andere oorlogstuig op de schroothoop en gebruik het geld dat we zo besparen voor nuttige dingen.

Met het sneuvelen van twee Nederlandse soldaten in Afghanistan in minder dan een week tijd lijken de wittebroodsweken van “onze jongens” daar nu definitief voorbij. We hebben lang kunnen blijven geloven dat het Nederland anders zou vergaan dan de Amerikanen, of de Britten of de Canadezen, dat wij wel in staat zouden zijn om een “opbouw missie” te blijven en geen “vecht missie”, maar die hoop lijkt nu vervlogen.

Niet dat deze hoop ooit meer dan ijdele hoop was. Misschien dat onder ideale omstandigheden een opbouw missie zin heeft, maar in de context van de Amerikaanse “war on terror”, die door veel Islamieten toch vooral asl een oorlog tegen de Islam wordt gezien, zeker na de invasie van Irak en zeker na de onthullingen over Guantanamo Bay en Abu Ghraib, als ook over soortgelijke Afghaanse gevangenissen, heeft zo’n missie helemaal geen kans. In deze situatie maakt het niet uit hoe goed je verstandhouding met de plaatselijke bevolking is, of hoe nobel je doelstellingen: utieindelijk blijf je de bezetter.

Zelf ben ik steeds van mening geweest dat de Amerikaanse oorlog tegen Afghanistan net zo’n misdaad was als de latere oorlog tegen Irak en dat Nederland er dus medeschuldig aan is, door bij te dragen aan de bezetting van een vreemd land. Het maakt niet uit of we een goede of een slechte bezetter zijn, we blijven een bezetter. Ik denk dus niet, zoals de officiele lezing schets, dat onze aanwezigheid het geweld zou beteugelen. Integendeel, onze aanwezigheid lokt juist geweld uit en alleen door het land te verlaten kan dit worden ingetoomd.