In ieder geval volgens de Algemene Inlichtingen en Veiligheids Dienst, de AIVD. Aan de vooravond van de gemeenteraads verkiezingen hebben ze alle burgemeesters in Nederland via een brief en bijbehorende notitie gewaarschuwd voor de oh zo gevaarllijke Anti Fascistische Actie (AFA). Een uittreksel uit de notitie:

AFA gebruikt verschillende methoden om haar doel te realiseren. Zij doet zich in haar contacten met gemeenteambtenaren en (lokale)npolitici vaak voor als één van de vele antidiscriminatiebureaus. In die hoedanigheid biedt zij haar expertise aan. Met name wanneer (extreem)rechtse partijen en groeperingen een demonstratie aanmelden, komt AFA in actie en benadert zij het betreffende lokaal bestuur, alsmede de zaaleigenaren in de (buurt)gemeenten. De AIVD constateert dat de AFA bij haar activiteiten gebruik maakt van oneigenlijke middelen.

Woordvoerders van AFA treden hun gesprekspartners niet onder eigen naam tegemoet. AFA richt zich tot zaaleigenaren om hen te bewegen, onder verwijzing naar te verwachten schade, geen contract af te sluiten met (extreem)rechtse groeperingen. Ook tracht zij op oneigenlijke wijze invloed uit te oefenen op lokaal beleid; eveneens onder alias. Zo worden gemeenten aangeschreven met verwijzingen naar eventuele grote materiële schade door toedoen van extreemrechts, wanneer de gemeente een demonstratie van extreemrechts toestaat. In sommige gevallen heeft dit geleid tot annulering van een demonstratie, die vervolgens met succes bij de rechter werd aangevochten door bijvoorbeeld de Nederlandse Volksunie (NVU). Wanneer de manifestaties wel doorgang vinden, wordt de materiële schade doorgaans veroorzaakt door antifascisten en hun sympathisanten zelf, en niet door rechtse demonstranten.

De AIVD heeft in diverse gevallen geconstateerd dat lokale bestuurders door AFA zijn benaderd om aan AFA bruikbare informatie te leveren over activiteiten van rechtse groepen en partijen. Dit gebeurde met de waarschuwing voor mogelijke ernstige verstoringen van de openbare orde door rechtse groeperingen. In één geval verschafte een door AFA benaderde, geïntimideerde, persoon diverse data – waaronder persoonsgegevens – aan AFA. Deze, gedeeltelijk dus ook vertrouwelijke, informatie werd vervolgens door AFA breed verspreid. Dit heeft in het verleden geleid tot fysiek geweld tegen personen die volgens AFA extreemrechts zijn. Daarnaast tracht AFA in relatie tot verkiezingen zeer vroegtijdig in het bezit te komen van kandidatenlijsten en persoonsgegevens van kandidaten. Zij doen dit via contactpersonen binnen partijen. Deze data worden in sommige gevallen gebruikt in eigen onderzoek van AFA naar, deels vermeende, rechtsextremisten. Daarbij is het gebeurd dat individuen ten onrechte werden neergezet als rechtsextremist en als zodanig werden geschaad.

Acties van AFA kunnen ook een meer gewelddadige vorm aannemen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij demonstraties tegen de in hun ogen rechtse tegenstander, zoals de extreemrechtse NVU, of de ter
plaatse optredende Mobiele Eenheid.

De werkwijze van AFA volgt hierbij meestal een vast patroon. Tot 2009 meldde AFA in dezelfde gemeente een eigen tegendemonstratie aan, met als doel een demonstratie van de NVU te verstoren. Sinds 2009 worden deze acties georganiseerd door een AFA werkgroep met de naam Laat Ze Niet Lopen (LZNL). Deze tegendemonstraties worden doorgaans geaccepteerd. De NVU demonstreert en AFA roept elke linkse demonstrant op om het politiekordon te doorbreken, om zo te trachten een (gewelddadige) confrontatie met de NVU aan te gaan. Dit mislukt in de meeste gevallen, waarna het vaak tot een harde confrontatie komt tussen antifascisten en de Mobiele Eenheid. Voorbeelden waren in 2009 Maastricht (anti-Voorpost manifestatie) en in Venlo (anti-NVU betoging).

In de loop van 2009 heeft AFA haar werkwijze met betrekking tot tegendemonstraties verder ontwikkeld. AFA meldt niet langer al haar tegendemonstraties aan. Bovendien speelt de AFA-activist tijdens acties nu meer een aansturende rol dan een deelnemende. Leden van de AFA werkgroep LZNL zijn door infiltratie vaak vroegtijdig op de hoogte van plaats en datum van demonstraties. LZNL zoekt vervolgens lokaal hulp en benadert groepen die te mobiliseren zijn om tegen rechts te demonstreren. Dit kunnen bijvoorbeeld de plaatselijke moskee, Marokkaanse verenigingen of voetbalhooligans met linkse sympathieën zijn. Ook de werkwijze op straat is veranderd: deelnemers verschijnen nu in kleine groepjes en in nette kleding. Deze groepen trachten door middel van hit-en-run acties bij de tegenstanders te komen of door het blokkeren van de route hun demonstratie te verhinderen. Deze nieuwe werkwijze is
vorig jaar uitgeprobeerd in Den Bosch, Maastricht en Venlo.

Bewijs voor dit alles wordt niet geleverd, zeker niet voor het idee dat het AFA uit zou zijn op het met geweld verstoren van fascistische demonstraties. Over het algemeen zijn het eerder de Lonsdalers of NVU nerds die beginnen te slaan dan de AFA mensen, al dan niet geholpen door de ME. De rest van de “methodiek” van het AFA die hier wordt beschreven is niets anders dan wat zowat elke politieke actiegroep doet: informatie verzamelen, demonstreren, het uitoefenen van politieke invloed waar ze kunnen. Niet meer, niet minder. Door dit te koppelen aan onbewezen beschuldingen van geweld en uitlokking tot geweld worden deze legitieme manieren van actievoeren de illegaliteit ingepraat.

Voor iedereen die een beetje op de hoogte is van de AIVD of de voorgangers ervan zoals de BVD, is dit niets nieuws. De Nederlandse veiligheidsdiensten, net als haar collega’s in het buitenland, is altijd banger geweest van links activisme dan van rechtse terreur, al was het alleen maar omdat veiligheidsdiensten nu eenmaal voornamelijk uit rechtse rakkers bestaan. Maar de staat heeft ook goede redenen om banger van links dan van rechts te zijn. Rechts terrorisme richt zich minder snel op de staat en haar instituten, maar meer op outsider groepen — deze dagen vooral Moslims, voorheen ook Surinamers, Turken als groep en natuurlijk Joden. Rechts terrorisme is uit op het herstel van de gevestigde orde door het aanvallen van die elementen die deze orde bedreigen. Dit vormt geen bedreiging voor de staat zelf en op het moment dat het wel een gevaar gaat vormen is het makkelijk in te dammen — al was het maar door de banden die er vaak zijn tussen de officiele veiligheidsorganen ervan en rechtse groepen.

Maar links activisme dat zich bewust is van hoe het kapitalistische systeem racisme en xenofobie in de hand werkt is veel gevaarlijker. Dit soort activisme is zich ervan bewust dat om racisme/xenofobie echt te bestrijden het systeem als geheel moet veranderen. Dat is veel enger dan een beetje geweld.