Amsterdam heeft natuurlijk al decennia een reputatie als een vrijplaats, een stad waar je dingen kan doen die je thuis niet kan doen, waar men tolerant staat tegen mensen die anders willen leven. Het is ondertussen wel een beetje overtrokken reputatie en er is altijd bijna net zoveel intolerantie als tolerantie te vinden, maar het is een reputatie die nog steeds mensen lokt vanuit het hele land en ver daarbuiten. Zeker onze Engelse en Amerikaanse vrienden weten hun weg hier te vinden voor sex, drugs en sausagerolls.

Nu is de babyboom generatie, die generatie die denkt dat zij het tolerante Amsterdam heeft uitgevonden, ondertussen behoorlijk rijk, oud en rondom burgelijk geworden en dus ietwat minder gesteld op deze reputatie dan pakweg dertig jaar geleden. Wat ze graag zouden zien is minder backpackers, coffeeshops en rode lampjes en meer museau, rijke touristen en cofffee bars. Er is dus een strijd gaande in Amsterdam, een strijd tussen zij die het anarchistische, rommelige Amsterdam willen behouden en zij die Amsterdam willen restylen naar een iets hippere versie van Wenen. En de laatsten zijn voorlopig aan het winnen met als gevolg de vertrutting van Amsterdam.

Twee symptonen van deze vertrutting kwamen vandaag langs op het AT5 nieuws: de strijd van stadsdeel centrum tegen de regenboogvlag, symbool van de homocultuur en de bouw van het nieuwe Joop van de Ende theater in de Marnixstraat.

Het blijkt dus dat Stadsdeel Centrum probeert de regenboogvlag uit het stadsdeel te verbannen als “ontoelaatbare reclame; dit terwijl de schreeuwerige reclame in de toeristengedeeltes van het stadsdeel ongemoeid worden gelaten, inclusief het gigantische tv scherm op het Rembrandsplein. Sommige mensen hangt al een boete van 2500 euro boven het hoofd als ze de regenboogvlag niet weg halen…

En dan is er het nieuwe theater in de Marnixstraat, gesponsord door de Joop van de Ende Foundation, op de plaats van het beroemde Nieuwe de la Mar theater. Een megaproject, iets waar het stadsdeel en de centrale stad dol op zijn, denk maar aan de Noord-Zuiidlijn. Op zich niet verkeerd, maar er gaan wel enkele woningen voor verdwijnen, zonder dat er zelfs maar vervangende woonruimte is geregeld. Commercie wint het dus weer van de inwoners van het stadsdeel…

Samen zijn deze twee incidenten een voorbode van de toekomst van Amsterdam zoals het stadsdeelbestuur het ziet: dure prestige cultuur die in de plaats komt van het kleinschaligere, vrijgevochten straatleven van Amsterdam, commercie in plaats van kunst.

Dan is het dus toch niet alleen Stadsdeel Noord dat zo boomonvriendelijk is, maar ook Zuid-Oost heeft hier een handje van blijkt:

Zodra een boom de jaren des onderscheids bereikt vertonen onze stadsdeelbestuurders een eigenaardige pavlovreactie: die boom moet weg. Ieder sloop-, bouw- of herstructureringsplan wordt aangegrepen als een dankbaar excuus om het openbaar groen uit te dunnen. De kaalslag bij de honingraatflats, de dorre vlakte rond het Anton de Komplein, de plannen voor het vernachelen van het Bijlmerpark en, vorige maand nog, het kappen van nagenoeg alle bomen in de Poort: groen verdwijnt waar de deelraad verschijnt.

Bomen, zo luidt de officiële redenering, bevorderen het gevoel van onveiligheid. Achter iedere volwassen boom kan zich immers een straatrover schuilhouden. Het feit dat de Bijlmerbewoners moord en brand schreeuwen bij elke nieuwe aanslag op hun groen wordt schouderophalend genegeerd. U wilt geen groen, vindt de deelraad, en daarmee basta. Toen tijdens de storm van 18 januari de ene na de andere boom omver ging moeten ze bij het stadsdeel op de tafels hebben staan dansen.

De Noord-Zuidlijn is hier in Noord een uitstekend excuus geweest om massaal aan bomenkap te doen. En het waren geen dertien in dozijn boompjes ook, maar massieve, decennia oude bomen met karakter. Van die bomen waarvan de takken nog niet in het keurslijf waren gedwongen om ze maar zoveel mogelijk op een kindertekening van een boom te laten doen lijken. Maar ja, bomen zijn lastig, vragen maar onderhoud en leveren niets op, dus kappen maar.

Tags:
Amsterdam, stadsvernieuwing, bomen