De slurptax

Eric van Komma Punt Log vindt de slurptax een goed middel om de CO2 uitstoot terug te dringen, doordat de grootste vervuilers zo worden ontmoedigd en daarnaast ook de ontwikkeling van minder vervuilende auto’s wordt gestimuleerd:

De ondergrens is een wat ander verhaal. De grens van 110 milligram per kilometer wordt door maar enkele auto’s gehaald. Juist in het lease-segment zitten de kilometervreters en die kun je moeilijk met een stadsautootje de weg op sturen. Ik denk dat deze ondergrens vooral op de fabrikanten gericht is. Als ze grotere auto’s maken die minder uitstoten hebben ze een joekel van een verkoopargument. Op deze manier wordt de auto-industrie gestimuleerd om zich meer te richten op milieubelasting van hun auto’s dan op pk’s.

Hierover ben ik wat sceptisch. Is de Nederlandse automarkt wel groot genoeg en is deze belasting wel zwaar genoeg om deze stimulatie inderdaad op gang te brengen? Of vallen de effecten ervan weg op de internationale automarkt? Niet dat dit een argument moet zijn om dan de belasting maar niet door te voeren, want tenslotte moeten we ergens beginnen.

“Nederland moet uit de EU”

zegt staatssecretaris van Europese Zaken Frans Timmermans, als er straks een nieuwe grondwet komt, we er weer een referendum over krijgen en we dan zo eigenwijs zijn om ook deze grondwet af te wijzen. Een stukje bangmakerij van de goede man, want we moeten eerst maar eens afwachten wat er in die grondwet komt, of er dan vervolgens überhaubt een referendum over komt en wat de uitslag daarvan zal zijn. Het typeert wel weer de neerbuigendheid en arrogantie waarmee Europaminnende politici ons altijd behandeld hebben.

Europa is altijd behandeld als een onderwerp voro technocraten, waar de burger toch geen verstand van had en vooral maar van de deskundigen moest aannemen dat het allemaal wel goed zou zijn. Het werd als vanzelfsprekend aangenomen dat een grotere eenheid in Europa een goed idee was, waarbij de details er niet toe deden; een grotere eenwording was onontkoombaar.

Tegenstanders van deze grotere machtsconcentratie bij de EU werden hierbij afgeschilderd als irrationeel of eng nationalistisch. Er wordt voorbijgegaan aan de principle bezwaren die mensen hadden en hebben tegen een verdere uitbreiding van de EU en het overdragen van meer en meer bevoegdheden aan het verre Brussel. In plaats daarvan dus dreigementen en de gedachte dat een betere campagne de kiezers wel had kunnen overtuigen van het nut van een Europese grondwet…

Minachting voor de wet

Rooieravotr heeft natuurlijk helemaal gelijk als hij het optreden van toenmalig staatssecretaris Rutte hekelt. Rutte werd vorige week op de vingers getikt door een rechter vanwege zijn advies aan de uitkeringsinstanties om toch maar eens vooral op Somaliers te gaan letten omdat die nogal eens zouden frauderen door een Nederlandse uitkering te krijgen terwijl ze in het buitenland werkten. De rechter stelde terecht vast dat dit discriminerend en stigmatiserend is t.o.v. een complete bevolkingsgroep.

De reactie van Rutte? Een onacceptable uitspraak, dit soort maatregelen moest gewoon kunnen en als dit niet kon volgens de bestaande wetgeving dan moest deze maar worden aangepast. Een sterk voorbeeld van de toenemende minachting die er in de politiek bestaat van de rechterlijke macht en de wet. Aan de ene kant roepen bepaalde partijen voortdurend om een strengere wetgeving, aan de andere kant gaan deze piepen zodra de staat of de regering ook wordt geacht zich aan de wet te houden.

Die hypocriete houding wordt veroorzaakt doordat juist deze “law and order” partijen geen benul hebben van wat de rol van de rechterlijke macht is in Nederland, maar het slechts zien als een middel om hun beleid mee uit te oefenen. Ze vergeten dat de rechterlijke macht niet slechts een doorgeefluik van de politiek is, maar de taak heeft wetgeving voorturend te toetsen aan de rechtsbegrippen die wij in Nederland hanteren. En hier hoort dus oook het op de vingers tikken van de regering bij als die zich niet aan de wet houdt…