Ik heb het zelf nog niet geluisterd, maarde Amerikaanse radio show On Point Radio heeft interview met Ayaan Hirsi Ali beschikbaar online. We mogen haar zelf ondertussen een beetje vergeten zijn, maar in Amerika Hirsi Ali is nog steeds een martelaar in de strijd tegen het Islamofascisme zoals de Amerikanen het zo mooi overdreven kunnen zeggen…
Dacht ik eergister nog dat het nieuwe kabinet inderdaad de privatisering van Schiphol had stopgezet, nu blijkt dat er toch ruimte is voor onderhandse verkoop:
Gisterochtend meldden ingewijden dat het regeerakkoord een streep zet door de privatisering. Nu de complete tekst beschikbaar is, blijkt alleen de beursgang te zijn geschrapt.
Het CDA gaat ervan uit dat Schiphol en Amsterdam uiterlijk eind 2007 een overeenkomst sluiten over onderhandse verkoop van de aandelen van de stad. ”Anders gaan wij in Den Haag over dingen nadenken,” zegt CDA-Kamerlid Maarten Haverkamp, waarmee hij vermoedelijk zinspeelt op de mogelijkheid dat de Amsterdamse blokkade van privatisering wordt voorgedragen voor vernietiging door de Kroon – precies zoals VVD-minister Gerrit Zalm eerder heeft geprobeerd.
De PvdA erkent dat onderhandse verkoop ‘in theorie’ mogelijk is. ”Maar het ligt niet erg voor de hand,” zegt Kamerlid Diederik Samsom, ”want Amsterdam is tegen. Uitgangspunt is dat we er met Amsterdam uitkomen.”
Dat kan dus nog interessant worden, als PvdA en CDA inderdaad zo rechtlijnig tegenover elkaar komen te staan over dit onderwerp.
Tags:
Schiphol, Amsterdam, privatisering
AMSTERDAM – De privatisering van luchthaven Schiphol gaat niet door en de geluidsoverlast wordt teruggedrongen. Dit staat in de eindversie van het regeerakkoord van CDA, PvdA en ChristenUnie.
De Amsterdamse PvdA-wethouder Lodewijk Asscher toont zich verheugd. ”De luchthaven Schiphol is voor de Nederlandse economie te belangrijk om zomaar aan de markt weg te geven.”
Schiphol is volgens hem van belang voor de werkgelegenheid in de regio en als trekker van internationale bedrijven. Asscher: ”Verkoop had Amsterdam op korte termijn geld opgeleverd. Maar uiteindelijk lag economisch verlies in verschiet.”
De gemeente Amsterdam heeft met succes de plannen van het vorige kabinet jaren kunnen blokkeren. Dat wilde een deel van de aandelen Schiphol naar de beurs brengen. Om dat te verhinderen heeft wethouder Asscher, als belangrijke aandeelhouder, namens Amsterdam zijn vetorecht gebruikt.
Er liep nog een procedure van VVD-minister Gerrit Zalm van Financiën om de verkoop toch te kunnen doorzetten, maar het nieuwe kabinet heeft besloten die procedure te staken. Daarmee is de vertragingstaktiek van Asscher, tot de komst van het nieuwe kabinet, succesvol gebleken.
Goed nieuws. Schiphol is te belangrijk voor zowel Amsterdam als Nederland om door commerciéle krachten te laten besturen. Nu de verzelfstandiging van het GVB nog tegenhouden en ik ben een gelukkig mens.
Tags:
Schiphol, Amsterdam, privatisering
Vandaag op pagina 6 in de nieuwe gratis “kwaliteitskrant” De Pers een groot interview (1/3de van de pagina) met Zeyno Baran, een bekende Amerikaans/Turkse neocon, o.a. verbonden aan het Hudson Institute. In het interview krijgt ze ruimschoots de kans haar paranoia over de Islam te spuien en te pleiten voor een Nederlandse minister van godsdienstzaken die zou moeten optreden als controleur van moskeën en Islamitische scholen. Dit omdat volgens haar er anders “rabiaat gedachtengoed” zou worden gepreekt dat gelijk zo staan aan “kinderporno”.
Sailliant detail: op dezelfde pagina een klein berichtje over het andermaal uitblijven van staatsubsidie aan het SGP, wegens de blijvende discriminatie van vrouwen binnen die partij. Maarja, dat zijn Christenen en dat interesseert Baran niet…
De vraag blijft: waarom dit interview? Waarom nu?
Tags:
De Pers, Zeyno Baran, Islamophobia, neocons
De Socialisten
Rudie Kagie
245 pagina’s, inclusief index
Uitgegeven in 2004
2002 was het jaar dat de Socialistische Partij salonfahnig werd. De partij bestond al zo’n dertig jaar en was veranderd van een kleine Maoistisch sekte in de kantlijn van de Nederlandse politiek tot een moderne, breed-socialisitsche partij met een redelijk maar niet spektaculair aantal zetels in de Tweede Kamer. In 2002 echter was het de enige linkse partij die niet alleen haar zetels wist te behouden, maar zelfs winst boekte en dit na de moord op Fortuyn en de woede op alles wat links was die dit veroorzaakte! En toen de eerste Balkenende regering eindelijk de soap opera van de LPF zat was, leek het er even op of de SP bij de nieuwe verkiezingen wel eens héél groot zou worden, met voorspellingen van twintig tot vijfentwintig zetels. Die vlieger ging helaas niet op, maar het dwong de media wel eindelijk eens aandacht te besteden aan dat lastige partijtje. De Socialisten is hier een gevolg van. het is geschreven door Rudie Kagie, beter bekend als journalist en redacteur bij Vrij Nederland.
Wat Kagie heeft geschreven is bedoelt als een overzicht in vogelvlucht van de geschiedenis van de partij en hoe de partij er nu uitziet, voor mensen die er wel eens van hebben gehoord, maar er verder mee bekend zijn. Kagie legt de klemtoon hierbij op de mensen in de partij en niet zozeer de principes en beginselen die het aan houdt. Op zich niet zo’n slecht idee, maar de mini-portretten van de kamerleden had voor mij bijvoorbeeld niet gehoeven.
In het algemeen was De Socialisten voor mij niet zo interessant, omdat het erg gericht is op mensen die weinig tot niets afweten van de partij. Kagie slaagt in zijn opzet om een blik achter de schermen van de partij te geven, maar als je zelf al als actief SP-lid bezig bent geweest, is er weinig nieuws te vinden. Voor niet-leden is dit natuurlijk minder een bezwaar en ik moet hem nageven dat hij een redelijk objectief beeld van de partij geeft, met zowel de sterktes als de zwaktes ervan.
Wat ontbreekt is een systematische analyse van hoe de partij in elkaar zit, wat haar beginselen zijn en hoe de partij deze probeert te verwezelijken. Het een en ander blijft een beetje teveel in de anecdotes hangen en in een aantal gevallen slaat deze anectdotische werkwijze om in sensatiezucht, zoals in de manier waarop de Offensief groep binnen de partij wordt behandeld. Deze groep is een radikaal Trotskyistische belangengroep, een Nederlandse tak van de Engelse Socialist Party of England and Wales die zich binnen de SP inzet voor een meer radikaal socialistische koers, daarbij niet altijd even netjes handelend. Het soort mensen die het vaak goed bedoelen, maar wel mensen tegen zich in het harnas jagen. Ik heb zelf ook met ze te maken gehad, dus misschien ben ik in deze een beetje bevooroordeeld.
Samengevat is dit dus een redelijke introductie tot de SP, die goed weergeeft hoe de partij in elkaar steekt, maar die erg anecdotisch en weinig analyserend is. Het is zeker de moeite waard om te lezen, maar lees het wel met een korreltje zout.
Lees meer over:
de SP, Rudie Kagie, boekbespreking