Daar lijkt dit op Wikileaks gelekte Andersson Elffers Felix rapport over een publiekprivate aanpak van kinderporno op het internet (PDF) op te wijzen. Het zou gaan om een model naar voorbeeld van de Britse Internet Watch Foundation, waarbij internet aanbieders en andere betrokken partijen (zoekmachines e.d.) een abonnement gaan nemen op een zogenaamde zwarte lijst van websites met kinderporno, die wordt opgesteld door een nieuwe Autoriteit Bestrijding Kinderporno, die deze taak overneemt van de politie. Meldingen zouden dan bij deze autoriteit binnen komen vanuit diverse hoeken (klachten van het publiek, meldingen van ISP’s zelf, de politie) en dan worden beoordeeld en dagelijks doorgestuurd naar de aangesloten partijen.

Het lijkt allemaal redelijk doordacht te zijn, maar desondanks zit het mij niet lekker. Het venijn zit hem in de staart van het rapport, in een klein zinnetje aan het eind van hoofdstuk 5: voor de medewerkers van de Autoriteit Bestrijding Kinderporno geldt die belast zijn met de uitvoering van het blacklisting-proces geldt een geheimhoudingsplicht. De zwarte lijst wordt dus niet openbaar gemaakt en hoewel er een klachtenprocedure wordt voorgesteld, is het natuurlijk moeilijk om te weten te komen of jouw website op de zwarte lijst staat en waarom als deze informatie niet openbaar mag worden gemaakt. Daarnaast maakt deze geheimhouding het ook makkelijker om misbruik te gaan maken van de zwarte lijst, zoals o.a. met een soortgelijke lijst in Denemarken is gedaan, waar ook allerlei niet-kinderporno sites, (inclusief het Nederlandse bedrijf Van Bokhorst) op de lijst kwamen…