Het Eurovisie Songfestival was dit jaar weer eens een mooi voorbeeld van hoe alledaags racisme ons volkje toch een beetje in het bloed zit. De Nederlandse inzending haalde weer eens de finale niet en plots deugde er weer helemaal niets aan het festival. NOs directeur Gerard Dielessen vindt dat het hele festival nodig op de schop moet, de helft van de Nederlanders wil het al helemaal niet meer zien en oh wat wordt er veel gemopperd.

En waarom? Alleen omdat het zoveelste kanslose liedje van een of andere valszingende trien niet de kans kreeg “nil points” te scoren op de finale van het Eurovisie…. Laten we wel wezen: alleen omdat Paul de Leeuw Edsilia Rombley goed vond, wil nog niet zeggen dat ze ook goed was, dat ze kon zingen of dat haar nummer ook maar enigszins de middelmaat haalde.

Nee, het was een slap liedje dat slecht gezongen en gepresenteerd werd en het verbleekte bij het geweld van de Oost-Europese landen, die wel hun best deden om de finale te halen, en die dit zelfs lukte met een nummer in hun eigen taal; da’s hier ook al weer een poosje geleden.

In plaats van te miepen dat het dus allemaal een Balkan onderonsje was, kunnen we dus beter de hand in eigen boezem steken en gewoon betere liedjes en zangers kiezen. Of gewoon accepteren dat het ons eigelijk toch geen moer kan schelen, dus waar maken we ons druk om? Zie je het hier in Nederland dan al gebeuren dat een Eurovisie winaar met zo’n poeha wordt onthaald? Ik zie zo’n overwinningsfeest als in Belgrado hier op het Leidseplein nog niet gebeuren…

Laat ik afsluiten met wie er wel reden had om te klagen: Georgie, die van mij had mogen winnen. Hun nummer zie je hierboven. Eerlijk zeggen, da’s toch veel beter dan alles dat wij ooit hebben ingestuurd?